سریال‌سازی به نگاه نو نیاز دارد/ «پدر پسری» نجات‌یافته متن اولیه
تاریخ انتشار: ۲۴ خرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۲۶۷۵۸۳
سیاوش چراغی‌پور بازیگر سریال «پدر پسری» درباره حضور در این مجموعه که از شبکه پنج پخش می‌شود به خبرنگار مهر بیان کرد: من از یک سوم پایانی قصه به گروه پیوستم و از ابتدا در جریان کار و قصه نبودم. ولی به هر حال می‌دانم که این قصه یک قصه مدل آپارتمانی و بیشتر برای فضاهایی نوشته شده است که می‌توانند با دکور و اِلمان‌های ساده آن را کار کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: این سریال در دفتر آقای جودی تهیه‌کننده کار کلید خورد که به دلیل پشتوانه کاری‌شان سریال‌هایی را کار کردند که به اندازه خودشان پروداکشن زیادی داشته است و فضاهای متفاوت و متنوعی را در کارهایش ایجاد کرده است. تا آنجا که می‌دانم فضای کار با نظر تهیه‌کننده از مدل دکوری که در یک سوله هم قابل فیلمبرداری بود خارج شد و در دل یک آپارتمان قرار گرفت همچنین لوکیشن‌های بیرونی به کار اضافه شد تا یک تنوع بصری برای بیننده ایجاد شود. البته خروجی‌ای که ما می‌بینیم بازهم چندان رضایت بخش نیست و در عین حال نجات‌یافته آن فیلمنامه اولیه است.
سریال‌سازی به پول و نگاه نو نیاز دارد
بازیگر «فوق لیسانسه‌ها» با اشاره به اهمیت بودجه برای تولید سریال عنوان کرد: سریال‌سازی، وقت، پول و نگاه نو نیاز دارد. گروه نویسندگان باید ماه‌ها در طرح داستان، دیالوگ‌ها، ساخت موقعیت‌ها همفکری کنند و بازیگران هم وقت بیشتری برای تمرین صرف کنند.
وی درباره خروجی «پدر پسری» با توجه به فیلمنامه آن عنوان کرد: بحث اصلی این است که متن این کار اصلاً برای یک سریال به این معنی که الان در حال پخش است نوشته نشده بود و همه سعی کردند به متن اولیه یک کیفیت قابل‌توجهی بدهند و به‌نوعی آن را نجات دادند.
مدیران نتوانستند توازن شبکه‌ها را مدیریت کنند
وی درباره پخش این سریال و اینکه چقدر موردتوجه قرار گرفته است، بیان کرد: متاسفانه من احساس می‌کنم مدیران تلویزیون نتوانسته‌اند توازن بین شبکه‌ها را مدیریت کنند که حتی شبکه‌های استانی هم بتوانند باقدرت مانند شبکه‌های اصلی برنامه‌سازی کرده و مخاطب جذب کنند. مردم ما بیشتر سه شبکه اصلی را می‌شناسند آن‌هم به این دلیل است که در مناسبت‌ها کارگردان‌های مطرح بهترین فیلم‌های خودشان را از این سه شبکه پخش می‌کنند.
چراغی‌پور اضافه کرد: حضور برنامه‌سازان و کارگردانان با تجربه در هر شبکه‌ای می‌تواند سکوی پرتاپ آن شبکه شود مثل شبکه نسیم که در مدت زمان کم هم توانست مخاطبان خودش را جذب کند.
وی در پایان بیان کرد: مدیران شبکه‌ها باید نیازهای مخاطبان را بسنجند و هدفشان فقط پر کردن تایم شبکه و ارائه دادن آمار نباشد. با حجم انبوه شبکه‌های مختلف مردم ما حق انتخاب بیشتری پیدا کردند و فیلم‌ها و سریال بزرگ و پرقدرت خارجی یکی از رقیب‌های سرسخت تلویزیون است و همه این‌ها کار را برای مدیران شبکه بسیار سخت می‌کند و تلاش بیشتری برای جذب مخاطب می‌طلبد.
کد خبر 4944727منبع: مهر
کلیدواژه: سریال ایرانی شبکه پنج سیما فیلم سینمایی برنامه تلویزیونی تئاتر ایران ویروس کرونا موسیقی ایرانی جورج فلوید بازیگر سینما شبکه پنج سیما شبکه دو سیما سازمان صداوسیما آلبوم موسیقی فیلم مستند سینمای مستند سازمان سینمایی شبکه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۲۶۷۵۸۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرهنگ سازی به زمان نیاز دارد
به گزارش همشهری آنلاین، فهیمه فرهمندپور؛ رئیس شورای فرهنگی و اجتماعی خانواده و زنان در روزنامه همشهری نوشت، سؤالی مطرح شده مبنی بر اینکه چه کارهایی باید می‌شد تا شاهد اتفاقات و توهین‌هایی که در بازی پرسپولیس و سپاهان به تماشاگران زن شد، نباشیم. در این موضوع چند نکته وجود دارد؛ نکته نخست این است که کارهای فرهنگی تدریجی و دیربازده است. فرهنگسازی چه به این معنا که مقوله‌ای می‌خواهد فرهنگ شود و چه به این معنا که می‌خواهیم مقوله‌ای از فرهنگ حذف یا اصلاح شود، به زمان نیاز دارد. فرهنگ ورزشگاه نه در مدت ۶ماه و یک سال ساخته شده و نه قرار است در این مدت ۶ماه و یک سال تغییر کند.
نکته دوم؛ این اتفاق نشان داد اینکه ادعا شود با حضور تعدادی از زنان در ورزشگاه می‌شود بر فرهنگ موجود در این فضا مسلط شد و آن را تغییر داد، در ساحت واقعیت، شدنی نیست. تامین امنیت زنان در ورزشگاه فقط این نیست که در ورودی و خروجی مجزا برای زنان درنظر گرفته شود یا سرویس‌های بهداشتی مناسب برای آنها پیش‌بینی شود. مسئله مهم در این موضوع، وضعیت فرهنگی ورزشگاه‌هاست. این وضعیت موجود در یک سال و ۶ماه شکل نگرفته که با یک سال و ۶ماه کار بتوانیم آن را تغییر بدهیم. متأسفانه ورزشگاه‌رفتن زنان طبیعتا چنین مخاطراتی را به همراه دارد و به‌نظر نمی‌رسد که صرفا با دستگیری یک نفر خاطی یا عذرخواهی او این مسئله حل شود و تضمینی وجود ندارد که تکرار نشود.
موافقان حضور زنان در ورزشگاه‌ها این موضوع را با حضور زنان در سینماها و پارک‌ها مقایسه می‌کنند و می‌گویند همانطور که زنان و مردان در سینما و تئاتر یا در خیابان و پارک می‌توانند در فضای مشترک کنار هم باشند، در ورزشگاه‌ها هم می‌توانند با هم فوتبال تماشا کنند. زنان را کنار بگذاریم و خود مردان را با هم مقایسه کنیم. مردانی را سراغ دارید که بعد از تماشای یک فیلم صندلی‌های سالن سینما را بشکنند؟ ولی بارها این اتفاق در ورزشگاه‌ها افتاده است. فضای ورزشگاه با سینما و تئاتر قابل مقایسه نیست و نگاه متفاوتی را برای حل مسائل می‌طلبد. افرادی که مخالف حضور زنان در ورزشگاه‌ها هستند، این دغدغه‌ها را داشتند. با اتفاقاتی که افتاده است می‌شود واقع‌بینانه اظهارنظر کرد که با صرف درست‌شدن زیرساخت‌هایی مثل نرده‌کشی، ورودی و خروجی مجزا و... مسئله حل نمی‌شود.
این مسئله را چطور می‌شود حل کرد؟ نظر بعضی این است که با درنظرگرفتن جرایم سنگین و برخوردهای انضباطی برای خاطیان، فضا را برای حضور زنان فراهم کنیم. در این موضوع هم باز زنان را کنار بگذاریم و ببینیم در حوزه ورزش آقایان، در مسابقات و سالن‌های ورزشی مردان، جریمه‌هایی که قبلا درنظر گرفته شده و برخوردهای انضباطی که انجام داده‌اند، برای مواجهه با تخلفات، خشونت‌ها و بی‌اخلاقی‌ها بازدارنده بوده است؟ به‌نظر می‌رسد که جواب به این سؤال منفی است. هیجان در ورزشگاه‌ها بالاست و غالبا مجازاتی که درنظر گرفته می‌شود، بازدارنده نیست.
در این شرایط عده‌ای از زنان هم علاقه‌مند به حضور در ورزشگاه‌ها هستند و دغدغه حضور در این فضاها را دارند و شاید گفته شود که این حق آنهاست که به علاقه‌شان پاسخ داده شود، اما باید دید پاسخ‌دادن به این علاقه ارزش چنین هزینه‌هایی را دارد یا نه؟ مقایسه فایده - هزینه است؛ اینکه ارزش دارد برای پاسخ به این علاقه زنان، آنها مورد اهانت قرار بگیرند؟ باید موضوع یک‌بار از این منظر و از این نگاه مورد بررسی قرار بگیرد. صرف آماده‌کردن زیرساخت‌های فیزیکی برای حضور زنان، امنیت‌بخش نیست.
منکر ضرورت کار فرهنگی یا مواجهه انضباطی با خاطیان نیستم؛ مسئله میزان اثربخشی چنین اقداماتی برای تضمین امنیت فیزیکی، اخلاقی و روانی خانم‌هاست؛ نکته‌ای که حتما باید در ارزیابی درخصوص پاسخ به نیازهای خانم‌ها برای حضور در میادین ورزشی مردان، مورد توجه و تأکید قرار گیرد.
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند